C'est la vie!

Begin december kregen we via omwegen, vanwege verkeerde adressering, een brief bezorgt, gericht aan Xenya. Ik maakte hem eigenlijk routine gewijs open en las: " Suite au tirage de la souscription des PEP 03, nous avons le plaisir de vous informer que le billet n° 4212 en votre possession gagne un Vol initiation pour 1 pers. à Lapalisse " Mijn eerste gedachten waren, in deze volgorde: Hé leuk, Xenya heeft een prijs gewonnen, Oh jee, waar is in hemelsnaam dat winnende lot? Wat is een initiation? Hoe komt ze aan dat lot, want ik heb toch niets gekocht?! Ik probeerde de PEP 03 te bellen, maar deze namen niet op, wel hadden ze een antwoordapparaat dat meldde dat ik een mobiel nummer kon bellen. Nouja, dat kon later ook. Toen eerst maar school gebeld om te vragen of zij iets wisten. Ja hoor, zij wisten dat Xenya een prijs had gewonnen, en het was een hele belangrijke!!! Ja maar, wat is een initiation dan??? (het woordenboek zei: een inwijding of inleiding dus dat schoot n

Mijn Lief heeft elk jaar weer een herfstdip. Het is gelukkig niet zo erg dat hij met een mutsje op, op de bank gaat zitten en zichzelf zielig gaat zitten vinden. Daarvoor heeft hij te weinig "zitvlees", zoals mijn oma het altijd noemt, dat zit niet in hem. Hij blijft altijd bezig, onderweg en aan de gang. En laten we eerlijk zijn, vervelen hoeven we ons nooit. Er is altijd nog wel iets te doen, te bedenken, te plannen, te verbeteren of uit te werken. En als hij daar allemaal geen zin in heeft, bedenkt hij gewoon weer iets nieuws, iets leuks of iets anders. En zo kwam het dat hij vier weken terug bedacht dat het tijd werd voor een ander kleurtje. Hij was het zat en het was tijd voor weer wat verandering. En ja, waarom ook niet :) Het was tenslotte alweer twee jaar geleden dat we de woonkamer voor het laatste geschilder hadden. Normaal gesproken hebben wij nooit langer dan twee jaar dezelfde kleur op de muur, dus het was wel weer tijd voor verandering. Maar ja, wat voor kleur

Uit de oude doos, maar nu nogmaals gepubliceerd! "Vandaag is het Toussaint, oftewel, Allerheiligen. In Nederland leeft dit Christelijke gebruik niet meer en werd de vrije dag in 1960 afgeschaft. In Frankrijk wordt deze dag nog steeds geëerd en dus hebben we vandaag een vrije dag. Het woord zeg het al, het gaat om alle Heiligen die deze dag geëerd worden. Morgen is het Allerzielen, de dag dat alle doden worden herdacht. Heel Frankrijk sleept rond 1 november massaal met chrysanten heen en weer. Overal zie je oudjes met autootjes die volgeladen zijn met bolschrysanten, soms in de meest onwaarschijnlijke kleuren. Zo kweken ze hier in France ook bijvoorbeeld heide in de meest onnatuurlijke kleuren. De parkeerplaatsen van de kerkhoven zijn druk bezet en het kerkhof zelf ziet er reuze fleurig uit. Nu is het te hopen dat het niet direct gaat vriezen, want dan is die bloemenpracht in één keer een kledderige boel. In Nederland is de chrysant een dankbaar bosje bloemen, dat het &quo

Na een paar maanden ontdekken, knutselen, zoeken, uitproberen, schrijven en opslaan, is het dan eindelijk zover. Afgelopen weekend heb ik de nieuwe website voor het chalet kunnen uploaden. In mei begon het te kriebelen toen ik de website eens flink onderhanden had genomen ten aanzien van de metatags, vindbaarheid door Google en dat soort zaken. Tijdens het optimaliseren werd het mij duidelijk dat websites met "frames" een beetje uit de mode zijn, dus het werd tijd voor vernieuwing en een andere techniek. Aangezien ik een autodidact ben, nooit cursussen op dit gebied heb gevolgd en een jaar of 8 geleden gewoon maar in het diepe ben gesprongen met toentertijd nog Frontpage, was het dus eerst even wennen aan een andere opzet dan frames. Inmiddels heb ik mijn illegale piratenversie van Frontpage vervangen door een legaal aangekocht programma: ExpressionWeb. Dit werkt fijn, maar is geheel in het Engels. Ik ben eigenlijk gewoon maar uit het niets begonnen met de nieuwe site en

Vanaf de dag dat Dinand geboren was, hadden ze (kinderarts en verpleegsters) al gezegd dat hij naar de cardioloog moest voor een hartecho. Dit omdat er vanwege de zwangerschapsdiabetes sprake kon zijn van een vergroot hart door de extreme groei vanwege de grote opname van suikers. Wel, hij is dus op maandag geboren en elke dag kreeg ik op mijn vraag of er al een afspraak gepland stond, een negatief antwoord. Uiteindelijk werd het donderdagavond en was er nog steeds geen afspraak, maar de hoofdverpleegkundige van Neonat beloofde mij het aan te kaarten bij de chef Pédiatrie, dr. Goumy, die donderdagavond overleg zou hebben met de rest van de staf en hier en daar enige druk kon uitoefenen. Toen ik vrijdagochtend op de afdeling kwam voor de voeding van 09h00, was er nog steeds geen duidelijkheid. In principe mocht ik zaterdag naar huis, maar ik wilde niet zonder kind het ziekenhuis verlaten en de afspraak met de cardio moest hebben plaatsgevonden, anders zouden ze Dinand niet naar h

Sinds een jaar of 3 was ik voorzitter van de vereniging van de kantine, oftewel: l'Assosation de cantine de l'école de Châtel-Montagne. Ja, tis een hele mond vol. Aangezien ik nu geen kinderen meer heb op de école primaire van Châtel-Montagne, zou ik aftreden. Er was een algemene vergadering gepland en alle ouders hadden een uitnodiging ontvangen om een aantal zaken te bespreken, waaronder het aftreden van het voltallige bestuur en over het eventuele vervolg. Alle andere leden traden af omdat ook zij sinds dit schooljaar geen kinderen meer op school hadden. De opkomst was zoals gewoonlijk om te huilen. Aangezien er dit schooljaar nog maar 12 kinderen in Châtel-Montagne naar school gaan, waarvan er slechts 6 in de kantine eten, waren er maar weinig geïnteresseerden en slechts enkele ouders hadden de moeite genomen om op te komen dagen. Het belangrijkste wat beslist moest worden, was of er vanaf nu gekozen zou gaan worden voor kant-en-klare maaltijden via een soort "ta

Afgelopen week maakte ik voor het eerst een Franse begrafenis mee. Ik heb nog niet zoveel begrafenissen bijgewoond in mijn leven, gelukkig, maar nu kan ik dus ook een Franse aan mijn ervaringen toevoegen, al had ik deze liever nog even uitgesteld. Deze begrafenis vond plaats in Vichy en begon de in kerk "Saint Louis" die in midden in het centrum staat, rue Clémenceau. De bouw van de kerk startte in 1861 in opdracht van Napoléon III en in 1865 werd de kerk voltooid. De gehele constructie werd geleid door de architect Jean Lefaure. Het Aubertin orgel , geplaatst in 1991, is zeer indrukwekkend en geplaatst op de meest prominente plaats in de kerk: de West gallerij. Aangezien ik nog nooit een Franse begrafenis had meegemaakt, informeerde ik eerst even bij een vriendin hoe een en ander eraan toeging, om niet voor verrassingen te komen te staan. Allereerst viel het mij op, in tegenstelling tot Nederland, dat er in de rouwadvertentie geen geboorte- en sterfdatum werd vermeld.

Vorige week begonnen de scholen weer. Xenya moet nu in Le Mayet-deMontagne naar school, want de klas waarin ze vorig jaar zat (CM1) en de klas waarin ze dit jaar zit (CM2), zijn sinds dit jaar gesloten in Châtel-Montagne. Er zitten te weinig kinderen op school in Châtel-Montagne en dus moest er 1 klas sluiten. Voorheen werden alle niveaus over 2 klassen verdeeld, maar dit jaar zitten alle overblijvende niveaus dus bij elkaar in 1 klas. Dit alles is besloten vanaf hogere hand, door de schoolinspectie en de Conseil Générale, ouders, leraren en zelf de gemeente hadden hierin dus nagenoeg niets te zeggen. Voor Xenya is het een leuke verbetering. Ze zit nu in een klas van 24 leerlingen die allemaal tegelijk dezelde lesstof krijgen en dat is wel zo fijn voor onze droomster. Ze hoeft nu alleen nog maar te doen wat de rest van de klas ook doet en hoeft niet meer zelfstandig te werken terwijl een ander deel van de klas andere lesstof krijgt. Want het is natuurlijk heel verleidelijk om dan to

Dinand Joannes Vichy, 08-08-2011 om 8h58 Gewicht: 5310 gram Lengte: 52c m

Niet alleen voor mij de laatste loodjes , maar ook vandaag voor de renners van de Tour de France en natuurlijk Mijn Lief, die al drie weken lang, bijna elke dag geniet. Zo kijkt 'ie met z'n ogen open, en twee tellen later kijkt 'ie met z'n ogen dicht. Jaa, de Tour is zeer ontspannend!!! Het hoort bij de zomer en ik kan me er niet zo aan storen. Elk jaar leer ik meer over truien, knechten, bussen, chasse patate, kopgroepen, sponsors, klassementen en noem maar op. Maar er is ook iets nieuws dit jaar: Tour du Jour, elke dag op RTL7. En dat is leuk!!! Vanaf dag 1 schalt de begintune van Danny Vera op het maximale volume hier door de woonkamer en zelfs onze pubers kijken geamuseerd mee en stellen tussendoor allerlei "wieler" vragen, die ik ondertussen, nadat ik ze zelf jaren heb gesteld, ook kan beantwoorden. Dat het geheel gepresenteerd wordt door Wilfred Gené neem ik op de koop toe. Alles, maar dan ook alles is beter dan die vreselijke Mart Smeets. Wat een g

Officieel hebben de meisjes vanaf vandaag vakantie. Ik met klem "officieel", want onze vakantie zit er alweer op!!! Vanmiddag hebben alle Franse kinderen vrij gekregen tot 5 september, want dan moeten ze pas weer naar school. Snel gerekend hebben ze dus 2 volle maanden vrij (!!!). Vanwege onze activiteiten in het toerisme ( L'Ancienne Colonie en het Chalet ) kunnen we niet tijdens de zomervakantie op vakantie, en aangezien we in augustus ook nog een baby verwachten, wordt het aan het einde van het seizoen ook moeilijk om weg te gaan. Caya moest al een week van te voren haar boeken inleveren en voor Xenya stonden er ook niet veel schokkende leerprocessen meer op de agenda, dus dit laatste "fun" weekje konden ze wel missen. Er heeft tenminste geen enkele leraar bezwaar gemaakt tegen hun aangekondigde afwezigheid!!! En zo gingen wij dus voor een bescheiden vakantie van 6 dagen naar de Jura, om precies te zijn Clairvaux-Les-Lacs. We troffen het heel erg met he

Even eentje uit de oude doos, want sinds een aantal dagen zijn ze er weer: De knutten, oftewel zandvliegen of op z'n Frans: Les Moucherons . Zoals reeds eerder hier en daar vemeld, loopt de natuur een aantal weken voor op haar jaarlijkse "planning" en zo zijn ook les moucherons eerder actief als voorheen. Vanaf een uur of 7 in de avond tot zeker een uur of 8 in de ochtend is het niet fijn om buiten te zijn, als het windstil is. Knutten kunnen namelijk alleen hun prooi vinden als het niet waait, want door hun geringe gewicht "waaien" ze als het ware met de wind mee en kunnen ze er niet tegenin vliegen. 's Avonds is het ook zeer verstandig om ramen en deuren te sluiten, want anders word je alsnog lek geprikt terwijl je binnen TV zit te kijken. Ik hoop dat het "zandvliegen-seizoen" dit jaar door de droogte niet al te lang duurt, want dit is geen pretje!!! Les Moucherons (Ceratopogonidae) Het is weer zover!!! Les moucherons sont arrivé!!! Moucheron

Stiekum tel ik zo nu dan al af, want ik heb nog zo'n 12 weken te gaan omdat de geboorte bij 38 weken staat gepland. De eerste blauwe kleertjes zijn gekocht en al het roze is uitgezocht en apart gelegd. Ook het wiegje is al tevoorschijn gehaald en eigenlijk moeten we alleen de roze lamp voor een blauwe verwisselen. Deze keer gelukkig geen ingrijpende verbouwingen of andere klussen binnenshuis die gedaan moeten worden voordat de baby komt. Ik hoef me deze zomer dus alleen maar bezig te houden met uitbuiken, ons eigen gezin, het bouwbedrijf , het chalet en de 7 gîtes . Gisteren was het weer tijd voor een bezoekje aan de "sage femme" oftewel de vroedvrouw. 10 uur stond de RDV gepland, maar we moesten vroeg de deur uit, want ik moest ook nog langs het laboratorium voor een "prise de sang" (bloedprikken) En aangezien ik me nuchter moest melden was het wel zo fijn dit voor het bezoek aan het ziekenhuis te doen. Ik zou ook de wijkverpleegkundige kunnen

Xenya is altijd overal en nergens, doet van alles tegelijk maar weet ondertussen niet waar ze mee bezig is en is vooral heel sociaal, creatief, muzikaal en humoristisch. Een heerlijk kind, maar helaas geven ze op school geen cijfers voor al deze eigenschappen. Op school moet je presteren, opletten, goede cijfers halen en je best doen. Dat laatste doet ze ook zeker wel, alleen heeft het niet altijd een top resultaat. Een tijdje terug moest ik al eens bij de juf langskomen en kregen we te horen dat Xenya toch écht iets harder en serieuzer moet gaan werken, anders gaat het volgend jaar fout,.... De boodschap was duidelijk en ook niet ongegrond. Maar vlak voor de vakantie deden we een "ontdekking". Voor de zoveelste keer had Xenya er een zootje van gemaakt in haar schrift. Hetgeen wat zij had opgeschreven, klopte van geen kant met wat er op het bord stond. Juf zei: "Kun je het eigenlijk wel goed zien?" Tijdens de pauze probeerde ze de bril van een klasgenootje en zag

Vanaf onze eerste zomer als permanente bewoners van ons huis, nu alweer ruim 6 jaar geleden hebben we een vriend. We ontmoetten elkaar op het eerste schoolfeest en het klikte meteen. Hij was een paar maanden na ons in Châtel-Montagne komen wonen met zijn gezin en kwam uit L'Hérault (34). Net als Mijn Lief is ook hij van huis uit metselaar, dus ze hadden meteen een klik. Een aantal jaar trokken we heel intens met elkaar op. Elk weekend was het feest en we deelden lief en leed met elkaar. We leerden door hen beter Frans spreken, beleefden avonturen, vierden feestdagen met elkaar zoals Kerstmis en Oud&Nieuw en leerden de Franse gebruiken. Het was echt een top tijd!!! Helaas kwam er een kink in de kabel, want hij en zijn vrouw gingen scheiden en hij zag het niet zitten om alleen verder te gaan in een dorp dat zijn thuis niet was. Daarbij had 'ie in het zuiden meer werk, dus de keus was snel gemaakt. Richard vertrok naar L'Hérault, maar liet bij ons toch wel een behoorlijke

Afgelopen zomer werden we verrast door heel grote wespen (dachten we) in huis. Het aparte was dat ze alleen 's avonds op kunstlicht afkwamen. Als er dan een raam openstond kwamen ze naar binnen en bleven ze rond de lampen zoemen. Ik had al een paar keer een dood exemplaar gevonden en deze bestudeerd. Ze zagen er namelijk best apart uit. Groot en ze hun bovenlijf had een aparte bruinrode kleur. Als ik de was aan het ophangen was zag ik ze ook vliegen, ze zoemden hard en het was een laag, diep brommend geluid. Ze zaten in het oude nest van de gewone wespen, die we twee jaar daarvoor hadden gehad in de buitenmuur. Die waren toen echter zo ver doorgedrongen in de oude muur dat ze in m'n kantoor, onder de plafondplint door, er weer uitkwamen. Ik hoopte dat deze grote jongens zo ver niet zouden komen. Op een dag vond ik weer zo'n grote rakker en heb ik 'm in een jampot gestopt. Ik ben er mee naar de pharmacie gegaan en daar vertelden ze me dat het een frelon oftewel hoornaa

Hoe hebben de Fransen dit woord kunnen bedenken?! Het is mij een raadsel. Volgens mij weet niemand buiten Frankrijk wat in hemelsnaam een "Livebox" is, maar is het een heel Frans ding, met toch een hele on-Franse naam. Wel, eerst maar even een kleine uitleg: Een Livebox is een soort van router die wordt gedistribueerd door France Telecom, tegenwoordig Orange, en die het mogelijk maakt verbinding te maken met het internet. Je kunt de Livebox, door de Fransen ook wel "La Live" genoemd kopen of huren op het moment dat je besluit een abonnement op internet te nemen. Ik raad iedereen aan om het apparaat te huren, want als de Livebox het op een dag niet meer doet, kun je zo naar de Orange winkel om het apparaat om te ruilen voor een nieuwe. Als je er eentje hebt gekocht is het verder jouw probleem en zul je een nieuwe moeten kopen of alsnog een huurcontract moeten afsluiten. En aangezien het niet ondenkbaar is dat La Live het op een dag niet meer doet omdat bijvoorbee

Ze had het vorige week al tegen me gezegd, maar het was me eigenlijk niet meer bijgebleven. Maandagavond was ik dus eigenlijk verrast bij de melding: "En voor mij is het weer weekend!". Xenya had dinsdag blijkbaar geen school en aangezien de woensdag altijd al een vrije dag is, had ze daardoor twee dagen achter elkaar vrij. Het gebeurt zeer zelden dat de directrice en tevens juf van Xenya meedoet aan stakingen, maar deze dinsdag deed ze dus wel mee en was er geen school. In haar schrift zat een keurig briefje geplakt met tekst en uitleg over het wat en waarom. Ik had er via een vriendinnetje die adjoint Maire is al het één en ander over gehoord, maar nu bleek het dus toch wel erg dichtbij te komen. Al jaren wordt er gesproken over de eventuele sluiting of verkleining van de school. Tot nu toe hebben heeft de gemeente elk jaar nog net genoeg kinderen bij elkaar kunnen krijgen om op het gewenste aantal te blijven zodat er twee klassen kunnen blijven bestaan. Maar dat gaat dit

Vlak voor de voorjaarsvakantie zou Xenya op schoolkamp gaan. Ze hadden al een paar weken voorbereiding achter de rug en iedereen had er reuze zin in. Ze zouden 3 dagen en 2 nachten weg zijn, naar Bully, hier 50 km vandaan. Woensdagochtend weg en vrijdagavond weer terug. In de nacht van dinsdag op woensdag werd Xenya behoorlijk ziek. Ze had een flinke, plotselinge buikgriep. Vanaf een uur of 4 in de nacht had ze ernstige verkering met de toiletpot, had ze buikpijn en voelde ze zich gewoon echt doodziek. Daarbij had ze er natuurlijk ook zwaar de kolere in, want zo kon ze niet mee op schoolreisje. 's Ochtends om half 8 belden we de juf om te melden dat Xenya zo niet mee kon. Juf vond het ook jammer, maar zei: "We maken wel foto's". Alsof een kind daar blij van wordt, dacht ik nog, die wil gewoon mee!!! "Als ze morgen beter is, kan ik haar dan alsnog langsbrengen???" "Nee, dat mag niet, in verband met de verantwoordelijkheid" Ik nam afscheid van d

Soms ben ik de Franse bekrompenheid zo zat!!! Het is Europa en men spreekt zelfs over "één Europa", maar voor mijn gevoel leven we hier soms in een bananenrepubliek!!! De betutteling, de bureaucratie, het onmogelijke, het ontbreken van enig initiatief, het onvermogen om logisch na te denken, het niet stimuleren tot zelfstandigheid, maar vooral het slappe gedrag, geen ruggegraat hebben en het achter de kudde aanhobbelen. Frankrijk is een prachtig land, met mooi oude gebruiken, prachtige natuur, cultuur en nog veel meer, maar dan moet je eigenlijk met niemand wat te maken moeten hebben, nergens afhankelijk van zijn en ongestoord je eigen leven kunnen leiden of alleen maar vakantie kunnen vieren,.... Caya wil graag op woensdagmiddag op school sporten. Leuk initiatief van school, kost bijna niets, je kunt je per week inschrijven en er zijn zeer wisselende activiteiten met soms een toernooi. Erg leuk dus!!! Ze had het inschrijfformulier mee naar huis genomen, we hadden het inge

De helling is kaal en bijna al het hout ligt nu klaar om getransporteerd te worden. Vorige week vrijdag ging de laatste boom om en afgelopen week heeft een shovel alle stammen naar beneden gesleept en gestapeld. Er ligt nu dus een enorme stapel stammen voor onze deur:

De vorige heb ik gewist, kwaliteit was wel erg slecht. Deze zijns beter :) Op het tweede filmpje is het heel erg mistig, maar daar kon ik dus niets aan doen. Inmiddels dus ook al wat "voor" en "tijdens" foto's. Ja, ik vind dit erg boeiend, kan er wel de hele dag naar kijken. Zo staat er een bos en als je even een half dagje boodschappen bent wezen doen, is alles zomaar weg!!! Erg imponerend. Maargoed, een ander vindt er misschien geen bal aan,...

Dit zagen wij vanuit onze voordeur,....  De bosmachine,.... De helling na twee dagen kappen,.... Wordt vervolgd!!!

Al jaren wens ik dat de bomen die tegenover ons huis staan, haast in de greppel en op het taluut, eens lekker worden gekapt. Ze worden elk jaar een beetje hoger, zwiepen bij wind gevaarlijk heen en weer en elk jaar zorgen ze weer voor veel vallend blad in de herfst. In het voorjaar ploppen er talloze nieuwe boompjes uit de grond van de kersenachtige zaden die ze laten vallen. Maar vooral nemen ze heel veel licht en vooral in het voor- en najaar, net die paar uurtjes zon in de namiddag, die zo lekker zacht zijn. Een stuk achter deze bomen begint het echte bos, het dennenbos. Daar staan dennen die al meer dan 40 jaar geleden geplant zijn en die nu gigantische hoogtes en diktes hebben aangenomen. Blijkbaar is nu de tijd gekomen dat ze gekapt kunnen worden Gistermiddag zag ik opeens mannetjes langs de weg lopen en even later stond er een mega trekker/bomenzager/ripper in het voormalige groentetuintje en boomgaardje tegenover ons huis. Alle percelen tegenover ons huis, aan de andere kant v

Eentje uit de "oude doos" maar vandaag weer helemaal actueel!!! Het laatste feest dat thuishoort in de "kerstkring" is: "La Présentation du Seigneur". (zie ook uitleg in het stukje "Drie Koningen van 6 januari) In Nederland heet dit feest "Maria Lichtmis". Het wordt altijd gevierd op 2 februari, 40 dagen na Kerstmis en er wordt herdacht dat Maria naar de tempel ging om het zuiveringsoffer te brengen, 40 dagen na de geboorte van Jezus. In Frankrijk, waar nog steeds veel waarde wordt gehecht aan oude gebruiken en tradities, wordt deze dag nog steeds gevierd. Zowel in Nederland als in Frankrijk gaat Maria Lichtmis/La Chandeleur samen met het eten van pannenkoeken. Dit ritueel is in de 5de eeuw na Christus ontstaan toen paus Gélase de Eerste, het heidense feest "La Chandeleur" verbond met het feest van "La Présentation du Seigneur". Deze paus had tevens als gewoonte om aan de pelgrims die aankwamen in Rome pannenkoeken

Van de ene op de andere dag werden we verrast met een paal naast onze poort,.... Ruim een week waren er al "mannetjes" bezig geweest langs de weg. Ze hadden het bos tussen ons en Charguéraud flink aangepakt. Alle overhangende takken, oud hout en dode bomen waren onder handen genomen. Het bos was lekker opgefrist. Een ander mannetje was ruim een dag bezig geweest om met een groene spuitbus cijfers en strepen op de weg te spuiten en daags daarop kwam er een hoogwerker om palen in de grond te hengsten. Kosten nog moeite werden er gespaard. Busjes, stoplichten, waarschuwingsborden, een ruim aantal "mannetjes" en natuurlijk zeer aangename werktijden. En dit alles gedurende ruim 2 weken, het moet een kapitaal gekost hebben. Ze begonnen elke dag rond half tien en waren rond 5-en weer klaar. Ze aten tussen de middag met z'n allen in een busje en aan het eind van de middag gingen ze het hout dat ze gekapt hadden, verrijden naar de eigenaar van het bos. Da's mooi ge