C'est la vie!

Het is weer zover: Het sneeuwt. En hoe!!! Al 3 dagen vliegen de vlokken ons om de oren in een onafhoudelijk tempo. Voor mijn gevoel is de wereld nu al eeuwen wit en kan ik me niet eens meer herinneren wanneer het begon te sneeuwen. Volgens mij was het woensdag,.... Toen vielen de eerste vlokken. Nog niet zoveel en zo dik, maar het was wel koud en guur. Donderdag ben ik nog naar Vichy geweest en ook daar was het wit. In vergelijking met "bij ons in de Montagne" stelde het niet veel voor, maar de toon was gezet. Donderdagavond werd het menens. Guurder dan guur en een gemene wind stak de kop op. Het was snel donker. Caya had onverwacht vroeg vakantie, want de schoolbus zou vanwege de slechte weersvoorspellingen de laatste schooldag niet rijden. Aangezien ze maar 3 uurtjes les zou hebben, vonden wij het de rit naar Mayet, door een pak verse sneeuw, niet waard. Caya was dus blij. De volgende dag kwam de chasse-neige redelijk op tijd voorbij, 07h00, en kon ik Xenya gewoon naar sch

Kerst is in aantocht en ook het nieuwe jaar laat niet lang meer op zich wachten. Ons Jetje gaat de "afbak" fase in, dus het kan natuurlijk ook aan mijn nesteldrang liggen. Maar het is dus tijd om eens flink te archiveren, alle overbodige papieren de kachel in te mikken en mijn mappen bestand weer op orde te brengen. Alle oude projecten belanden in archiefdozen en de kast waarin deze dozen gestald worden is ook hoognodig toe aan een frisse wind. Naast mijn bureau vraagt een grote stapel overbodige troep en papieren om een vuilniszak en m'n mandje met aanmaakhout puilt uit van de papierproppen die de komende week zullen helpen om de kachel aan te maken. In één van m'n kasten kwam ik een grote hard kartonnen envelop tegen. Er zat een flinke stapel vergrotingen (20x30) van foto's in. Foto's uit de tijd dat dit huis nog ons vakantiehuis was en we elke schoolvakantie naar Châtel gingen om het huis op te knappen en bewoonbaar te maken. Foto's van Caya, toen nog n