C'est la vie!

Elk jaar rond deze tijd is het wel een keertje raak. Al vaker heb ik geroepen "hier zou ik een blogje over moeten schrijven" maar het was er nog niet van gekomen. Maar nu klim ik dan toch maar in de pen. Eindelijk, het is mooi weer!!! Na zo'n drie weken regen, kou, ellende, mist en de kachel aan, kan de deur weer open, schijnt de zon en ziet alles er een stuk beter uit. De keukendeur stond open en ik hoorde een auto stoppen. Eén blik door het raam en ik zag dat het een auto met Nederlands kenteken was. Ik stapte op mijn stoepje en de man die zijn auto (levensgevaarlijk) met knipperende alarmlichtjes op de weg liet staan, stapte uit en zei: "Bonjour." Ik zei: "Goede morgen!" En hij was blij verrast. "Oh, spreekt u Nederlands, dat maakt het een stuk makkelijker!!! Ik ben van de firma Swiss St.Moritz en ik ben op weg naar het vliegveld in Lyon. Ik kom van een beurs af en de pannen-, bestek- en messensets die ik nog niet verkocht heb kan ik niet alle...

Ons wagenpark was aan uitdunning toe. Met 7 auto's op het pad en de werf, waarvan er 6 rijden, werd het toch wel wat vol. En zeg nou zelf, als er maar twee mensen met een rijbewijs zijn, is deze bezetting toch wel wat aan de ruime kant. Tijd voor wat advertenties op een paar Franse advertentie sites. De telefoon stond een tijdje roodgloeiend en we kregen ook zeer aparte aanbiedingen, zoals onder andere het mailtje waarin men voorstelde om de aangeboden auto om te ruilen voor een VW Golf. Daar zijn we maar niet op ingegaan. Ook alle aanbiedingen die afkomstig waren uit Ivoorkust, met vreemde namen, krakkemikkig Frans of bizarre e-mail adressen werden gewist. Uiteindelijk kregen we ook een paar kijkers en afgelopen week keerde het lot en werden de kijkers kopers!!! Op één dag verkochten we twee auto's tegelijk. 's Ochtends kwam er een Marokkaanse familie kijken voor de ene auto, maar namen ze uiteindelijk de auto die zelfs nog niet eens op internet was gezet en 's midda...

Nieuwe lente, nieuwe kansen! Deze week is mauwerd nr. 7 bij ons ingetrokken. Nadat recordhouder Oscar ons afgelopen zomer had verlaten door zich dood te laten rijden, bleef Blèkkie over. Maar na een bezoekje aan NL in oktober, bleek Blèkkie spoorloos en hebben we hem nooit meer terug gevonden. De hele winter waren we zonder "poezenbeesten" en namen de muizen weer de overhand. Een vriendinnetje heeft 'm gevonden in de groententuin, waar 'ie zielig zat te mauwen, zonder moeder en helemaal alleen. Wellicht ergens de dood ontsprongen. Hij was toen waarschijnlijk een week of 4. Nu zijn we 3 weken verder en sinds 2 dagen is 'ie, keurig opgevoed en zindelijk, bij ons. We hebben 'm Rockie gedoopt. Over een week of twee krijgt 'ie er nog een maatje bij, want bij een bevriende boer had ik, voordat we Rockie kregen, al een bestelling lopen. Zo kunnen we er voorlopig weer even tegenaan, hoop ik, en zijn we binnenkort weer verlost van de muizen.

Hoe mooi kunnen windmolens zijn??? zie ook: http://cestlavie-linda.blogspot.com/2009/11/windmolens.html

Eigenlijk hadden we het al veel eerder eens moeten regelen. Maar het kwam er nooit van en eigenlijk misten we het ook niet. Op aandringen van Caya d'r "prof" Frans heb ik dan toch de knoop maar doorgehakt. Er moest Franse televisie bij ons in huis komen. Nu hebben wij een televisie met het zogenaamde "TNT integré". Ik heb me nooit echt beziggehouden met wat dat nu precies inhield, maar na wat snuffelen op internet kwam ik erachter dat dat zoveel inhoudt als dat er al een decoder is ingebouwd in de televisie en je slechts een antenne hoeft aan te sluiten om alle 19 of 20 Franse zenders te kunnen ontvangen. Dat was dus optie 1. Optie 2 was een TNT decoder kopen en de schotel aansluiting van Canaldigitaal doorlussen naar deze nieuwe decoder. TNT wordt namelijk via dezelfde schotel en golflengte uitgezonden als Canaldigitaal. (Astra 19,2°Oost) Op naar Catena (tegenwoordig Mr. Bricolage) in Le Mayet-de-Montagne. Wellicht iets duurder als de grote ketens, maar hier z...

Deze foto zegt eigenlijk al genoeg,... Maar toch, even voor de duidelijkheid: Het is 5 mei en ik wil een zonnetje!!! Vandaag was het 0°C en het sneeuwde bijna de hele dag. Hoe treurig met deze kou, sneeuw, mist, hagel, regen en meer van die ellende. Ik wil dat m'n hortensia's lekker gaan bloeien, dat de vergeet-me-nietjes de bermen blauw kleuren, dat de hazelaars verder uitlopen, dat we tussen de middag kunnen BBQ-en en dat alles weer lekker fleurig wordt. Ik wil het, ik wil het, ik wil het!!!

We mochten weer!!! Ons laatste bezoek was twee dagen voor de komst van Nina, maar nu het leven weer een beetje in het gareel loopt werd het weer eens tijd. Met het inrichten van 6 gîtes ben je namelijk niet 1-2-3 klaar. We hadden de vorige keer geïnformeerd wat de procedure was als je een grote hoeveelheid zou willen kopen en laten bezorgen. Men had ons uitgelegd dat je in de winkel per afdeling je artikelen door moest geven en daar zou dan een lijst van worden gemaakt. Boven de € 5.000,-- zou er een offerte op maat worden gemaakt voor de bezorgkosten. Normaal gesproken betaal je 12% van het aankoopbedrag, maar voor dergelijke bedragen zou dat een beetje veel zijn en in niet in verhouding. Zo gezegd zo gedaan. Wij shopten op diverse afdelingen, betaalden bij de kassa en togen naar de afdeling "service transport". Daar zouden ze een aantal kasten die niet uit het centraal magazijn konden komen, uit het magazijn van de winkel halen en bijvoegen aan de order. Klinkt heel logis...

Deze week zijn er maar liefst 6 kipjes in het kippenhok. De haan, die gewend is aan 4 kipjes kraait hier niet naar en voelt zich als een vis in het water. Zonder vertoon van haantjes gedrag, laat hij zich pamperen en vertroetelen, ondergaat hij gedwee het oorverdovende gekakel en waakt hij over zijn kakelende kipjes, totdat het hem teveel wordt en hij met één rake kukel de orde weer herstelt en de kipjes tot rust brengt. Nu is het zondagmiddag en de graantjes zijn opgepikt. De kipjes hebben zich verspreid. De één leest een boek, de ander wroet in de tuin en het kleinste kuikentje doet eindelijk een middagslaapje. En de haan,..... De haan is tevreden en ligt voldaan op de bank. Hij kijkt naar "De Ronde van Vlaanderen", nu nog even met open ogen maar straks zal hij zich overgeven en zijn ogen sluiten, todat zijn kipjes hem wekken voor de finish. Want het zou toch zonde zijn als 'ie die zou missen, na een hele middag "kijken".

Vroeger (en vast nu nog) kon je bij V&D foto’s laten maken van je baby. In de blije doos zat een bon of je werd aangeklampt in de stad, of in de V&D zelf, door vertegenwoordigers en uitgenodigd voor een fotosessie. Er werd dan een serie foto’s gemaakt en een paar weken later werd je uitgenodigd om deze te bekijken. Eén foto was altijd gratis, de rest moest je kopen en waren bepaald niet te geef. Vandaag heb ik gemerkt dat ze dit “format” ook hebben ontdekt, maar nog net een tikje agressiever. Ze komen gewoon in je kraambed al langs!!! Op het moment dat je nog stijf staat van de hormonen, je super labiel bent en zo gevoelig als het tere huidje van je pasgeboren baby, juist op dat moment komt er een fotograaf aan je ziekenhuis bed. Of ze even foto’s van je kind mogen maken??? “Ligt ze net te slapen?” “Nee hoor, daar wordt ze echt niet wakker van!!!” De andere baby’s in ieder geval niet, en mocht het wel zo zijn, dan slaapt ze daarna gerust weer makkelijk in. Het formuliertje is a...