Ikea (3)
We mochten weer!!! Ons laatste bezoek was twee dagen voor de komst van Nina, maar nu het leven weer een beetje in het gareel loopt werd het weer eens tijd. Met het inrichten van 6 gîtes ben je namelijk niet 1-2-3 klaar.
We hadden de vorige keer geïnformeerd wat de procedure was als je een grote hoeveelheid zou willen kopen en laten bezorgen. Men had ons uitgelegd dat je in de winkel per afdeling je artikelen door moest geven en daar zou dan een lijst van worden gemaakt. Boven de € 5.000,-- zou er een offerte op maat worden gemaakt voor de bezorgkosten. Normaal gesproken betaal je 12% van het aankoopbedrag, maar voor dergelijke bedragen zou dat een beetje veel zijn en in niet in verhouding.
Zo gezegd zo gedaan. Wij shopten op diverse afdelingen, betaalden bij de kassa en togen naar de afdeling "service transport". Daar zouden ze een aantal kasten die niet uit het centraal magazijn konden komen, uit het magazijn van de winkel halen en bijvoegen aan de order. Klinkt heel logisch en makkelijk. Helaas ging het heel anders,.....
Ik kwam dus bij de balie van "service en transport" en moest eerst aan de jongeman, hij heette Thibault, uitleggen wat de bedoeling was. Tja, dit was blijkbaar geen alledaags verzoek. Hij pakte het draaiboek erbij om het protocol te lezen hoe hij moest handelen en vertelde dat ik eerst moest wachten totdat de kasten uit het magazijn waren gehaald en aangeboden werden om af te halen. Helaas, van de 9 kasten konden er ze er 2 niet vinden en zo ging er bijna een uur voorbij. Ondertussen was er een tweede jongeman bijgekomen, Alexandre, die zich er ook mee ging bemoeien. Na ruim een uur kwamen de kasten uit het magazijn en gingen we de volgende fase in. Ze moesten nu het ordernummer van de te leveren goederen invoeren en daar de 9 kasten aan toevoegen. Dan zouden er stickers uit de printer rollen die ze op de kasten konden plakken en dan zouden ze worden meegenomen als de rest ook geleverd zou worden.
Aangezien de programma's van Ikea vlekkeloos, vlug en goed (dus niet!!!) werken kwam er een lachwekkende factuur uit. De bezorgkosten waren inmiddels opgelopen tot ruim één miljoen euro!!! Zelfs Thibault en Alexandre snapten dat dit niet goed was. Er moest een leidinggevende bij komen. Marie-Pierre heette ze, en ook zij kende dit protocol niet dus moest ze eerst het handboek bestuderen. Uiteindelijk stuurde ze Alexandre weg met mijn papieren naar een kantoortje om daar met wéér een andere medewerker een offerte te gaan maken en beveelde ze hem om mij een bon voor gratis koffie te geven. Alexandre kwam 10 minuten later terug en zei dat er nog eens 84 euro aan bezorgkosten BIJ kwam!!! In plaats van een knappe offerte op maat, hadden ze gewoon voor het bijkomende bedrag weer 12% gerekend en dat bij de rest opgeteld. Het bedrag voor de bezorgkosten was inmiddels torenhoog geworden.
Omdat we inmiddels al anderhalf uur verder waren, had mijn Lief de auto al volgeladen met de aankopen die we direct mee zouden nemen en was hij nu rondjes aan het rijden over het parkeerterrein, want Nina gilde de boel bij elkaar en was alleen te sussen door het monotone geronk en gehobbel van de 4x4.
Lang leve de mobiele telefoon, want ik kon hem zo tussendoor even op de hoogte brengen van het hele gedoe. Toen hij echter het totale bedrag van de bezorgkosten vernam, besloot hij zich er ook mee te gaan bemoeien, want dit vond ook hij te gek worden.
We togen samen naar het kantoortje, legden alles maar weer eens uit en ook deze nieuwe meneer, Chris genaamd, moest toegeven dat de bezorgkosten wel erg hoog waren.
Nu was het zaak een oplossing te vinden. Chris werkte in eerste instantie niet echt mee, zodat mijn Lief in gedachten zijn brilletje al omboog tot een racefiets en Chris zelf al over zijn balie heen trok. Ondertussen belden de meiden me op om te melden dat het echt niet langer ging met Nina en dat ik naar de auto moest komen. Met tegenzin liet ik Gaby deze kwestie alleen oplossen, in de hoop dat Chris het zou overleven.
Nina kreeg wat ze wilde: een schone luier, een truitje minder, want het was warm in de auto met het zonnetje erop, en een vol buikje. Ik kon weer terug naar de service balie.
Daar aangekomen zag ik tot mijn verbazing allemaal blije gezichten!!! Er was een oplossing gevonden en Chris leefde nog!!! Ikea zou alle gewenste artikelen "opsparen" totdat de order kompleet aanwezig was en zou ons dan bellen zodat mijn Lief deze de daarop volgende dag met zijn grote platte aanhanger zou ophalen. De bezorgkosten, die we al voldaan hadden, zouden we middels een cadeaubon terugkrijgen. Enkele dagen later ging inderdaad de telefoon en meldde Ikea dat alles klaarstond. De volgende ochtend vroeg ging Gaby naar St.-Etienne om even na de middag weer thuis te komen met een vol geladen aanhanger en auto. Eind goed, al goed. Nu kunnen we dus aan de slag met schoonmaken en inrichten van de kolonie!!!
We hadden de vorige keer geïnformeerd wat de procedure was als je een grote hoeveelheid zou willen kopen en laten bezorgen. Men had ons uitgelegd dat je in de winkel per afdeling je artikelen door moest geven en daar zou dan een lijst van worden gemaakt. Boven de € 5.000,-- zou er een offerte op maat worden gemaakt voor de bezorgkosten. Normaal gesproken betaal je 12% van het aankoopbedrag, maar voor dergelijke bedragen zou dat een beetje veel zijn en in niet in verhouding.
Zo gezegd zo gedaan. Wij shopten op diverse afdelingen, betaalden bij de kassa en togen naar de afdeling "service transport". Daar zouden ze een aantal kasten die niet uit het centraal magazijn konden komen, uit het magazijn van de winkel halen en bijvoegen aan de order. Klinkt heel logisch en makkelijk. Helaas ging het heel anders,.....
Ik kwam dus bij de balie van "service en transport" en moest eerst aan de jongeman, hij heette Thibault, uitleggen wat de bedoeling was. Tja, dit was blijkbaar geen alledaags verzoek. Hij pakte het draaiboek erbij om het protocol te lezen hoe hij moest handelen en vertelde dat ik eerst moest wachten totdat de kasten uit het magazijn waren gehaald en aangeboden werden om af te halen. Helaas, van de 9 kasten konden er ze er 2 niet vinden en zo ging er bijna een uur voorbij. Ondertussen was er een tweede jongeman bijgekomen, Alexandre, die zich er ook mee ging bemoeien. Na ruim een uur kwamen de kasten uit het magazijn en gingen we de volgende fase in. Ze moesten nu het ordernummer van de te leveren goederen invoeren en daar de 9 kasten aan toevoegen. Dan zouden er stickers uit de printer rollen die ze op de kasten konden plakken en dan zouden ze worden meegenomen als de rest ook geleverd zou worden.
Aangezien de programma's van Ikea vlekkeloos, vlug en goed (dus niet!!!) werken kwam er een lachwekkende factuur uit. De bezorgkosten waren inmiddels opgelopen tot ruim één miljoen euro!!! Zelfs Thibault en Alexandre snapten dat dit niet goed was. Er moest een leidinggevende bij komen. Marie-Pierre heette ze, en ook zij kende dit protocol niet dus moest ze eerst het handboek bestuderen. Uiteindelijk stuurde ze Alexandre weg met mijn papieren naar een kantoortje om daar met wéér een andere medewerker een offerte te gaan maken en beveelde ze hem om mij een bon voor gratis koffie te geven. Alexandre kwam 10 minuten later terug en zei dat er nog eens 84 euro aan bezorgkosten BIJ kwam!!! In plaats van een knappe offerte op maat, hadden ze gewoon voor het bijkomende bedrag weer 12% gerekend en dat bij de rest opgeteld. Het bedrag voor de bezorgkosten was inmiddels torenhoog geworden.
Omdat we inmiddels al anderhalf uur verder waren, had mijn Lief de auto al volgeladen met de aankopen die we direct mee zouden nemen en was hij nu rondjes aan het rijden over het parkeerterrein, want Nina gilde de boel bij elkaar en was alleen te sussen door het monotone geronk en gehobbel van de 4x4.
Lang leve de mobiele telefoon, want ik kon hem zo tussendoor even op de hoogte brengen van het hele gedoe. Toen hij echter het totale bedrag van de bezorgkosten vernam, besloot hij zich er ook mee te gaan bemoeien, want dit vond ook hij te gek worden.
We togen samen naar het kantoortje, legden alles maar weer eens uit en ook deze nieuwe meneer, Chris genaamd, moest toegeven dat de bezorgkosten wel erg hoog waren.
Nu was het zaak een oplossing te vinden. Chris werkte in eerste instantie niet echt mee, zodat mijn Lief in gedachten zijn brilletje al omboog tot een racefiets en Chris zelf al over zijn balie heen trok. Ondertussen belden de meiden me op om te melden dat het echt niet langer ging met Nina en dat ik naar de auto moest komen. Met tegenzin liet ik Gaby deze kwestie alleen oplossen, in de hoop dat Chris het zou overleven.
Nina kreeg wat ze wilde: een schone luier, een truitje minder, want het was warm in de auto met het zonnetje erop, en een vol buikje. Ik kon weer terug naar de service balie.
Daar aangekomen zag ik tot mijn verbazing allemaal blije gezichten!!! Er was een oplossing gevonden en Chris leefde nog!!! Ikea zou alle gewenste artikelen "opsparen" totdat de order kompleet aanwezig was en zou ons dan bellen zodat mijn Lief deze de daarop volgende dag met zijn grote platte aanhanger zou ophalen. De bezorgkosten, die we al voldaan hadden, zouden we middels een cadeaubon terugkrijgen. Enkele dagen later ging inderdaad de telefoon en meldde Ikea dat alles klaarstond. De volgende ochtend vroeg ging Gaby naar St.-Etienne om even na de middag weer thuis te komen met een vol geladen aanhanger en auto. Eind goed, al goed. Nu kunnen we dus aan de slag met schoonmaken en inrichten van de kolonie!!!
Vond je dit een leuk of interessant verhaal? Wil je mijn blog volgen??!
Schrijf je dan in voor een e-mail abonnement. (Zie de rechterkolom naast dit verhaal)
Je ontvangt dan een mailtje zodra er iets nieuws is geplaatst op deze site.
Ook kun je via de icoontjes hieronder, dit verhaal delen!!
Dankjewel 🙋
Reacties