Schijn een lichie op mij,...
Toen eind november de Mammaprint ter sprake kwam zorgde dit bij mij voor veel verwarring.
Na een ongepland en dus ook onvoorbereid gesprek op 29/11 bleek dat de communicatie naar mij toe ook niet geheel correct was geweest en dus werd de onduidelijkheid alleen maar groter.
Na een ongepland en dus ook onvoorbereid gesprek op 29/11 bleek dat de communicatie naar mij toe ook niet geheel correct was geweest en dus werd de onduidelijkheid alleen maar groter.
Ik koos heel bewust voor de Mammaprint, maar had eigenlijk ook mijn eigen beslissing hierin al genomen.
Toen de Mammaprint vertraging opliep en de uitslag dus niet op 09/12 besproken kon worden, besloten we de afspraak toch door te laten gaan, want ik had teveel vragen waar ik niet nog eens twee weken mee door wilde lopen.
Ik heb de oncoloog die middag uitgebreid verteld over wat er allemaal niet goed was gegaan in mijn optiek. Dat ik niet direct alle informatie had gekregen over het pathologisch rapport, dat er éénzijdige beslissingen waren genomen die nu weer bijgesteld moesten worden, en dat dit dan gebeurde nadat ze al met mij besproken waren. Beter was geweest dat ze het eerst met elkaar eens waren geworden en dan een éénduidig behandelplan hadden opgesteld. Nu kreeg ik keer op keer verrassingen en tegenstrijdige informatie te verwerken, en dit alles liet mij niet onberoerd.
Ze was het volledig met mij eens en betreurde dat het allemaal zo gegaan was. Ook al waren de meeste punten niet aan haar te wijten, ze voelde zich er wel verantwoordelijk voor en bood excuses aan. Ook bood ze mij een second opinion aan. Niet zozeer omdat ze aan haar eigen kijk op mijn dossier of de diagnose van haar team twijfelde, maar om mij de kans te geven om te horen wat een ander ziekenhuis mij zou aanraden.
Ze verwachtte niet dat de diagnose of het behandelplan echt zou veranderen, maar de bewoordingen en uitleg zouden wellicht wel anders zijn en mij daardoor een ander beeld geven omdat het dan vanuit een andere hoek belicht zou worden.
Ik vond dit een mooi gebaar van haar, maar besloot dat het zo goed is.
De operatie is al achter de rug, de bestraling is al ver gevorderd en de Mammaprint is ook al ingezet. Daarbij heeft zij, de oncoloog, het er ook al met een heel team van oncologen uitgebreid over gehad, dus tja,..... wat kan een ander ziekenhuis hier in hemelsnaam nog een toevoegen. Behalve nog meer twijfel, want uiteindelijk moet ik toch alle beslissingen zelf nemen.
En zo ben ik december ingegaan, in gestraald kan ik beter zeggen, met mijn gedachten gefocust op 23/12, de dag van de uitslag van de Mammaprint.
Sinds 29/11 vraag ik me al af hoe het eerste half jaar van 2020 eruit zal gaan zien.
Kan ik nog naar het concert van de Stereophonics op 01/02, waar de kaartjes al voor klaarliggen? Zullen we nog even een vakantieboeken naar de winterzon?
Zal ik in april weer gewoon lekker achter m'n grasmaaier lopen op mijn berg in Frankrijk??
Sinds 29/11 vraag ik me al af hoe het eerste half jaar van 2020 eruit zal gaan zien.
Kan ik nog naar het concert van de Stereophonics op 01/02, waar de kaartjes al voor klaarliggen? Zullen we nog even een vakantieboeken naar de winterzon?
Zal ik in april weer gewoon lekker achter m'n grasmaaier lopen op mijn berg in Frankrijk??
Alle gewone dingen staan opeens in een compleet ander daglicht en dat is soms best confronterend. Maar vooral: maak ik me al die tijd druk voor niks of niet?! Zal ik straks een half jaar ziek en kaal doorbrengen of gaat dit hele horror verhaal als een nachtkaars uit en moet ik dan maar acuut stoppen met me druk maken en weer "gewoon" gaan doen alsof er niks gebeurd is,...
Helaas is er geen "uit knopje" voor deze gedachtes, dus zit er niks anders op dan afwachten.
Ik sta voor m'n gevoel nu weer op de zoveelste Y-splitsing. Het kan linksom of het kan rechtsom. Ik dacht dat ik het allemaal al goed besloten had voor mezelf en wist welke weg ik zou gaan. Maar nu aan de vooravond van de uitslag weet ik het toch even niet meer. Is mijn eigen keuze wel echt goed, of moet ik me straks weer opnieuw gaan beraden als de uitslag het tegenovergestelde van mijn eigen beslissing is. Het is opeens weer even heel erg moeilijk en ook emotioneel,...
En omdat ik toch al emo was, kwam mijn Lief ook maar meteen met een verrassing: "Kijk wat ik even geregeld heb: 29/12 brandt er een lichtje voor jou. Ik wilde het je later pas zeggen, maar nu je toch al jankt, doe ik het nu maar :)"
En dat zijn er dan twee, want afgelopen week vertelde vriendin Petra ook al dat ze een lichtje voor me geregeld heeft op de 29e, wat ik Gaby overigens nog niet eens had verteld,...
En niet te vergeten alle lieve mensen uit het dorp, die me kaartjes sturen, kaarsjes voor me branden, een boek sturen of uitlenen, bloemen sturen of brengen, een wijntje en biertje voor mijn Lief langsbrengen, biefstuk regelen om aan te sterken, een kerststol geven, engeltjes in m'n brievenbus stoppen, zelfs klanten van verderop uit het land sturen me beschermengeltjes, kaarten en bonbons, niets is te gek of te veel, echt heel lief en hartverwarmend ❤
Morgen, het is kerstvakantie dus geen vroege wekker, in de ochtend bestralen en in de namiddag samen naar de oncoloog voor de uitslag, ik tel af en zenuwen slaan toch weer een beetje toe.
Ondertussen schrijf ik boodschappenlijstjes voor de kerst en de cadeautjes liggen al onder de boom. Geen vrees, geen angst, het lot heeft het al bepaald denk ik vaak. Ik kan me wel druk maken, maar dat verandert niks.
Dus,... adem in, adem uit, morgen is de dag des oordeels: Karma 🙏
Ps. Ook meedoen aan dit initiatief van het KWF?? Klik en voor € 15,-- kan je kankeronderzoek steunen en krijg jij ook deze mail:
Beste Gaby,
Wat bijzonder dat jouw lampion brandt voor Linda (smartie). Op 29 december vormt je lampion samen met de duizenden andere in het Olympisch Stadion een groot hart van liefde, kracht en groot gemis. Samen geven we licht voor mensen die te maken hebben met kanker.
De verlichting op 29 december
Het hart van lampionnen wordt op zondag 29 december verlicht in het iconische Olympisch Stadion. SBS6 zendt deze bijzondere gebeurtenis live uit vanaf 18.30 uur. In de speciale uitzending vertellen patiënten en naasten hun indrukwekkende verhalen en treden verschillende bekende artiesten op. Jij kunt erbij zijn. Meld je aan voor 29 december.
Als er meer aanmeldingen zijn dan ruimte voor publiek (5.000 mensen), dan doen we een eerlijke loting. Op 23 december ontvang je meer informatie.
Jouw hulp maakt het verschil
Elke dag boeken we vooruitgang om de kans op kanker te verkleinen, de kans op genezing te vergroten en de kwaliteit van leven te verbeteren. Samen maken we het verschil voor mensen met kanker. Bedankt voor jouw steun!
Volgende blog: Low risk
Helaas is er geen "uit knopje" voor deze gedachtes, dus zit er niks anders op dan afwachten.
Ik sta voor m'n gevoel nu weer op de zoveelste Y-splitsing. Het kan linksom of het kan rechtsom. Ik dacht dat ik het allemaal al goed besloten had voor mezelf en wist welke weg ik zou gaan. Maar nu aan de vooravond van de uitslag weet ik het toch even niet meer. Is mijn eigen keuze wel echt goed, of moet ik me straks weer opnieuw gaan beraden als de uitslag het tegenovergestelde van mijn eigen beslissing is. Het is opeens weer even heel erg moeilijk en ook emotioneel,...
En omdat ik toch al emo was, kwam mijn Lief ook maar meteen met een verrassing: "Kijk wat ik even geregeld heb: 29/12 brandt er een lichtje voor jou. Ik wilde het je later pas zeggen, maar nu je toch al jankt, doe ik het nu maar :)"
En dat zijn er dan twee, want afgelopen week vertelde vriendin Petra ook al dat ze een lichtje voor me geregeld heeft op de 29e, wat ik Gaby overigens nog niet eens had verteld,...
En niet te vergeten alle lieve mensen uit het dorp, die me kaartjes sturen, kaarsjes voor me branden, een boek sturen of uitlenen, bloemen sturen of brengen, een wijntje en biertje voor mijn Lief langsbrengen, biefstuk regelen om aan te sterken, een kerststol geven, engeltjes in m'n brievenbus stoppen, zelfs klanten van verderop uit het land sturen me beschermengeltjes, kaarten en bonbons, niets is te gek of te veel, echt heel lief en hartverwarmend ❤
Morgen, het is kerstvakantie dus geen vroege wekker, in de ochtend bestralen en in de namiddag samen naar de oncoloog voor de uitslag, ik tel af en zenuwen slaan toch weer een beetje toe.
Ondertussen schrijf ik boodschappenlijstjes voor de kerst en de cadeautjes liggen al onder de boom. Geen vrees, geen angst, het lot heeft het al bepaald denk ik vaak. Ik kan me wel druk maken, maar dat verandert niks.
Dus,... adem in, adem uit, morgen is de dag des oordeels: Karma 🙏
Ps. Ook meedoen aan dit initiatief van het KWF?? Klik en voor € 15,-- kan je kankeronderzoek steunen en krijg jij ook deze mail:
Beste Gaby,
Wat bijzonder dat jouw lampion brandt voor Linda (smartie). Op 29 december vormt je lampion samen met de duizenden andere in het Olympisch Stadion een groot hart van liefde, kracht en groot gemis. Samen geven we licht voor mensen die te maken hebben met kanker.
De verlichting op 29 december
Het hart van lampionnen wordt op zondag 29 december verlicht in het iconische Olympisch Stadion. SBS6 zendt deze bijzondere gebeurtenis live uit vanaf 18.30 uur. In de speciale uitzending vertellen patiënten en naasten hun indrukwekkende verhalen en treden verschillende bekende artiesten op. Jij kunt erbij zijn. Meld je aan voor 29 december.
Als er meer aanmeldingen zijn dan ruimte voor publiek (5.000 mensen), dan doen we een eerlijke loting. Op 23 december ontvang je meer informatie.
Jouw hulp maakt het verschil
Elke dag boeken we vooruitgang om de kans op kanker te verkleinen, de kans op genezing te vergroten en de kwaliteit van leven te verbeteren. Samen maken we het verschil voor mensen met kanker. Bedankt voor jouw steun!
Volgende blog: Low risk
Reacties