Retteketet

 Vervolg op "Weer thuis"...

Onze zomertijd in Frankrijk liep ten einde en ik besloot om de Borstkliniek te bellen. Ze hadden mij gezegd dat ik begin augustus kon bellen om een afspraak te maken voor oktober of november. Ik vond het allemaal vrij lang duren en wilde eigenlijk wel weten hoe ik er nu voor stond. Maar tegelijkertijd zag ik er ook tegenop.

De afgelopen tijd lijkt de berg nog niet echt te willen dalen. Hopelijk heb ik de hoogste top nu weleens gehad, maar die ene berg blijkt een hele bergketen te zijn en steeds ligt er achter elke top weer een nieuw moeilijk pad dat niet vlekkeloos afdaalt.

De Borstkliniek
Op één van de laatste dagen pakte ik dus mijn telefoon en belde ik de Borstkliniek in Alkmaar. De dame aan de andere kant was verbaasd dat ik belde, want ik had toch een brief gekregen?
Deze bleek vlak na ons vertrek naar Frankrijk te zijn aangekomen en lag dus ongeopend te wachten op mijn thuiskomst. 
Hoewel ik vreesde om mijn best te moeten doen om spoedig een afspraak te krijgen, bleek de geplande afspraak al direct de tweede dag na thuiskomst te zijn. Dat was fijn want dan hoefde ik er niet lang tegenaan te hikken. Ik zag er heel erg tegenop om het allemaal weer opnieuw te ondergaan en te herbeleven. De spanning en stress van de vorige keer en de boodschap dat het niet goed was wat ze zagen, zaten er nog goed in.

Vanwege corona mocht ik niemand meenemen naar de afspraak, dus ik was gedwongen om alleen te gaan. Op de fiets, zoals ik al zo vaak had gedaan, ging ik naar Alkmaar.
Het ging allemaal zoals het hoorde te gaan. Natuurlijk deed het aan mijn geopereerde kant best zeer, want je wordt echt behoorlijk geplet tussen de glazen platen van het mammografie apparaat. Maar ik doorstond alles en kon een half uurtje later weer terug naar huis fietsen.

Zonder uitslag....

Corona maatregelen
Want vanwege corona gaven ze die niet direct. Voorheen onderging je een mammografie en werd je teruggestuurd naar de wachtkamer, terwijl een arts de foto's bekeek. Dan werd er bepaald of deze goed waren of dat je nog terug moest komen om een echo of een punctie te ondergaan.
Maar omdat ze nu de wachtkamers zo leeg mogelijk willen houden, word je naar huis gestuurd en moet je thuis afwachten of ze je binnen een dag of 3 gaan bellen omdat je terug moet komen, of dat ze je pas na 10 dagen bellen om te zeggen dat alles oké is.

Ik vond het wachten lang duren en maakte me, zoals altijd, weer veel zorgen.

Gelukkig werd ik na 10 dagen gebeld met de boodschap dat alles goed was en dat ik voorlopig niet terug hoefde te komen, tenzij ik klachten krijg.
En eigenlijk zou ik dan ook heel blij moeten zijn nu en vrolijk moeten melden: 
Retteketet, m'n boobies zijn geplet en alles is oké!!
Maar zo voelt het nog niet.

Tijdlijn
De huisarts waar ik in maart een gesprek mee had, zei dat ik eerst eens een jaar rond alles zou moeten meemaken, voelen en beleven, en dat ik daarna alles beter op een plek zou kunnen zetten omdat ik alle pijntjes en signalen dan al een keer gehad zou hebben.
De afgelopen maanden leefde ik naar het moment dat ik een jaar verder zou zijn, in de hoop dat dan alles op de juiste plek zou vallen. Maar vanaf wanneer begin ik dan te tellen?
11 september, toen ik de uitslag kreeg? 25 oktober, toen ik geopereerd werd? 30 december, de dag van de laatste bestraling? Ik weet het niet zo goed, het lijken allemaal mijlpalen en ook weer hele hoge bergen. 

En nu de "1 jaar later" mammografie zomaar opeens op 18 augustus werd gedaan, is ook mijn hele "dan is het 1 jaar verder" gevoel van slag, want mijn tijdlijn klopt niet meer.
Of ik ben er gewoon nog niet klaar voor, dat kan natuurlijk ook.

Om eerlijk te zijn, denk ik dan ook dat laatste. Ik ben nog niet klaar.
Ik ben anders, ik voel me anders en dingen die ik graag hetzelfde zou willen als hiervoor, willen maar niet lukken of geven frustraties bij de pogingen die ik doe.

1 nieuwe bundel alstublieft 💁
Zal ik dan gewoon nog maar even een "bundeltje tijd" erbij kopen, zoals je ook MB's bijkoopt als je op vakantie bent en je databundel opraakt.
Tijd die ik mezelf dan gewoon nog maar even cadeau moet geven om weer goed in m'n vel te komen, om te leren omgaan met mijn beperkingen, mijn hoofd minder somber en op orde te krijgen en vooral om weer vooruit te gaan.
Ik heb vast nog ergens een potje om deze investering te kunnen doen... 💰🐷




Reacties

Populaire blogs

Ze zijn er weer!!!

Frelons / Hoornaars

Topverkoper