De laatste keer,...
Deze week heb ik het me voorgenomen en ik ga het doen, voor de laatste keer.
Nouja, voorlopig dan, want normaliter heb ik de ruggengraat van een slak en ga ik niet zo consequent om met de beslissingen die ik maak. Gewoon omdat ik te zwak ben en de verleiding dan niet kan weerstaan of omdat het toch niet zo goed bevalt om door te gaan met wat ik gestart ben, of omdat ik sommige dingen gewoon leuk en/of lekker vind en het dan eigenlijk onzin vind om datgene dan écht voor altijd af te zweren.
Zo heb ik afgelopen januari en half februari meegedaan aan #dryjanuary. Ik vond dat het écht nodig was om eens even een pas op de plaats te maken en stil te staan bij wat ik in een week allemaal naar binnen goot aan alcoholische versnaperingen. Dat waren er namelijk best wel veel. Je kan namelijk alles vieren met een glas en zo was het eigenlijk elke dag feest. Hoog tijd om weer terug te gaan naar de oude gewoontes en "simpelweg" minder alcohol te drinken.
Ik nam me, heel strategisch, voor om van 7 januari (dan was de kerstvakantie voorbij) tot 14 februari (dan gingen we op vakantie) NIET te drinken. Geen druppel alcohol zou er door mijn keeltje naar binnen glijden.
Met kerst had ik al het boek Ontwijnen gevraagd én gekregen en zo kreeg ik inzicht in alle slechte aspecten van alcohol en werd mij duidelijk hoe verslaafd ik eigenlijk was. Dit sterkte mij in mijn beslissing. Het laatste glas dronk ik op 6 januari en ik genoot met volle teugen. Letterlijk.
En ik heb het volbracht!!
De hele periode die ik me voorgenomen had (38 dagen!!) om niet te drinken, heb ik ook écht NIET gedronken. En nee, ik heb het daarna niet dubbel zo snel ingehaald, ik ben daarna heel gematigd weer een wijntje gaan drinken, want ik wilde de alcohol niet voor eeuwig afzweren, dat was niet mijn insteek. Ik ben me nu bewust van de negatieve effecten van alcohol en voel ik heel duidelijk verschil tussen "nuchtere" dagen en dagen, of beter gezegd nachten, dat ik wel wijn heb gedronken en alleen dat houdt me al in het gareel en weerhoudt me ervan om los te gaan. Mijn tijdelijke onthouding is dus zeker niet voor niets geweest en heeft ook een blijvend aspect: namelijk bewustwording.
Maar nu, een nieuw voornemen, en dus een laatste keer, want het is wel mijn bedoeling om een definitieve keuze te maken en dus door te zetten. Ik heb namelijk geen zin om nu energie erin te stoppen, een jaar "voor gek te lopen" en dan alles weer teniet te doen. Dat zou zonde zijn. Maar het is gewoon mooi geweest nu,...
Al ruim 20 jaar verf ik mijn haar,... en het wordt grijzer en grijzer.
De eerste grijzen haren ontdekte ik toen ik 23 was. Toen was het nog voldoende om er 1x per half jaar een kleurtje erin te gooien. Later werd dat al snel 1x in de 3 maanden en een jaar of 5 geleden kon ik nog toe met 1x in de acht weken. Maar nu zit ik inmiddels op 1x in de 4 weken en eigenlijk is dat al een week te lang.
Ik verfde altijd zelf en in mijn eigen kleur: bruin met zo min mogelijk gedoe. Voor mij geen highlights, blondeer, plukjes of toefjes. Verfje op de uitgroei en ik kon weer een tijdje voort. . Ook nam ik me ooit heilig voor om m'n haar te blijven verven tot ik 50 benMaar het begint me tegen te staan en te irriteren. Wéér verven, het komt nooit uit, kost tijd en moeite, maar toch ben ik altijd weer blij als ik het gedaan heb. Een haat/liefde verhouding dus.
Het meeste grijs zit bovenop in m'n scheiding, dus altijd in het zicht, zoals bij de meesten eigenlijk. Zeker als ik bijvoorbeeld in m'n winkel sta, onder de lampen van m'n toonbank. Bij het inpakken en afrekenen sta ik dan met gebogen hoofd en heeft iedereen een prachtig zicht op mijn uitgroei. (help!!)Ik ben ook nog nooit iemand tegengekomen die in z'n nek grijs werd, dat zou toch een mooie keuze zijn geweest van moeder natuur!!
Als ik níet verf, heb ik dus na 4 weken een soort van landingsbaan op m'n hoofd. Niet charmant,... maar tot in de eeuwigheid doorverven is gewoon geen optie.
Het schijnt dat grijs haar zelfs helemaal hip is, zeker met wat mooie nuances of lowlights erin. Er zal met mijn krullenhoofd, waar velen jaloers op zijn, toch vast wel iets leuks van te maken zijn?!
Ik ga nu dus m'n laatste pakje Poly Palette erin smeren en nog 1x genieten van 3 à 4 weken bruin haar. Daarna denk ik dat ik de natuur maar haar gang laat gaan en misschien zo nu en dan wat hulp van de kapper inroep om er professioneel iets van te maken zodat ik niet helemaal een look heb alsof er een duif op m'n hoofd heeft gescheten.
De tijd zal het leren en wellicht dat het posten van dit bericht mij helpt om me aan m'n voorgenomen keuze vast te houden en niet over 4 weken toch naar Kruidvat te sjezen voor een pakje Poly Palette.
Mijn voornemen om een periode helemaal geen alcohol te drinken heb ik goed volbracht, dus ik heb goede hoop dat het ook met dit voornemen goed gaat komen.
Ik heb tenslotte bewezen dat ik, zélfs ik, iets kan beginnen en volhouden ❤
(misschien is een follow-up, over een jaartje ofzo, geen slecht idee ;) wordt vervolgd dus,...)
Nouja, voorlopig dan, want normaliter heb ik de ruggengraat van een slak en ga ik niet zo consequent om met de beslissingen die ik maak. Gewoon omdat ik te zwak ben en de verleiding dan niet kan weerstaan of omdat het toch niet zo goed bevalt om door te gaan met wat ik gestart ben, of omdat ik sommige dingen gewoon leuk en/of lekker vind en het dan eigenlijk onzin vind om datgene dan écht voor altijd af te zweren.
Ik nam me, heel strategisch, voor om van 7 januari (dan was de kerstvakantie voorbij) tot 14 februari (dan gingen we op vakantie) NIET te drinken. Geen druppel alcohol zou er door mijn keeltje naar binnen glijden.
Met kerst had ik al het boek Ontwijnen gevraagd én gekregen en zo kreeg ik inzicht in alle slechte aspecten van alcohol en werd mij duidelijk hoe verslaafd ik eigenlijk was. Dit sterkte mij in mijn beslissing. Het laatste glas dronk ik op 6 januari en ik genoot met volle teugen. Letterlijk.
En ik heb het volbracht!!
De hele periode die ik me voorgenomen had (38 dagen!!) om niet te drinken, heb ik ook écht NIET gedronken. En nee, ik heb het daarna niet dubbel zo snel ingehaald, ik ben daarna heel gematigd weer een wijntje gaan drinken, want ik wilde de alcohol niet voor eeuwig afzweren, dat was niet mijn insteek. Ik ben me nu bewust van de negatieve effecten van alcohol en voel ik heel duidelijk verschil tussen "nuchtere" dagen en dagen, of beter gezegd nachten, dat ik wel wijn heb gedronken en alleen dat houdt me al in het gareel en weerhoudt me ervan om los te gaan. Mijn tijdelijke onthouding is dus zeker niet voor niets geweest en heeft ook een blijvend aspect: namelijk bewustwording.
Maar nu, een nieuw voornemen, en dus een laatste keer, want het is wel mijn bedoeling om een definitieve keuze te maken en dus door te zetten. Ik heb namelijk geen zin om nu energie erin te stoppen, een jaar "voor gek te lopen" en dan alles weer teniet te doen. Dat zou zonde zijn. Maar het is gewoon mooi geweest nu,...
De eerste grijzen haren ontdekte ik toen ik 23 was. Toen was het nog voldoende om er 1x per half jaar een kleurtje erin te gooien. Later werd dat al snel 1x in de 3 maanden en een jaar of 5 geleden kon ik nog toe met 1x in de acht weken. Maar nu zit ik inmiddels op 1x in de 4 weken en eigenlijk is dat al een week te lang.
Ik verfde altijd zelf en in mijn eigen kleur: bruin met zo min mogelijk gedoe. Voor mij geen highlights, blondeer, plukjes of toefjes. Verfje op de uitgroei en ik kon weer een tijdje voort. . Ook nam ik me ooit heilig voor om m'n haar te blijven verven tot ik 50 benMaar het begint me tegen te staan en te irriteren. Wéér verven, het komt nooit uit, kost tijd en moeite, maar toch ben ik altijd weer blij als ik het gedaan heb. Een haat/liefde verhouding dus.
Het meeste grijs zit bovenop in m'n scheiding, dus altijd in het zicht, zoals bij de meesten eigenlijk. Zeker als ik bijvoorbeeld in m'n winkel sta, onder de lampen van m'n toonbank. Bij het inpakken en afrekenen sta ik dan met gebogen hoofd en heeft iedereen een prachtig zicht op mijn uitgroei. (help!!)Ik ben ook nog nooit iemand tegengekomen die in z'n nek grijs werd, dat zou toch een mooie keuze zijn geweest van moeder natuur!!
Als ik níet verf, heb ik dus na 4 weken een soort van landingsbaan op m'n hoofd. Niet charmant,... maar tot in de eeuwigheid doorverven is gewoon geen optie.
Het schijnt dat grijs haar zelfs helemaal hip is, zeker met wat mooie nuances of lowlights erin. Er zal met mijn krullenhoofd, waar velen jaloers op zijn, toch vast wel iets leuks van te maken zijn?!
De tijd zal het leren en wellicht dat het posten van dit bericht mij helpt om me aan m'n voorgenomen keuze vast te houden en niet over 4 weken toch naar Kruidvat te sjezen voor een pakje Poly Palette.
Mijn voornemen om een periode helemaal geen alcohol te drinken heb ik goed volbracht, dus ik heb goede hoop dat het ook met dit voornemen goed gaat komen.
Ik heb tenslotte bewezen dat ik, zélfs ik, iets kan beginnen en volhouden ❤
(misschien is een follow-up, over een jaartje ofzo, geen slecht idee ;) wordt vervolgd dus,...)
Reacties