Billy


Een zondags uitstapje. Sinds we hier wonen hebben we eigenlijk nog nooit de tijd genomen om ook eens de omgeving te verkennen. In de schaarse vrije tijd gingen we dikwijls naar vrienden of bleven we thuis voor de TV of bij de BBQ. Maar, het is toch ook wel leuk om eindelijk iets van de omgeving te zien en er op uit te gaan. Zo stond twee weken geleden een bezoekje aan Billy op de agenda. Jammergenoeg werd Caya dat weekend behoorlijk ziek, dus kon het niet doorgaan. Nu m'n schoonmoeder er twee weken is, is het ook een leuk uitstapje, dus we gaan ervoor.
Billy ligt zo'n 25 km bij ons vandaan en is aan de rivier de Allier gelegen. Een klein dorpje met een oud militair fort/kasteel. Bij het Office du Tourisme tegenover het chateau kun je kaartjes kopen voor de rondleiding. Het 12de eeuwse kasteel is alleen met een gids te bezoeken en de rondleiding duurt een uur. Eigenlijk is het oude chateau in groot verval. Er resten alleen nog muren en een toren.
De maquette, die aan het eind van de rondleiding te zien is, laat zien hoe het ooit geweest is. Eigenlijk zouden ze deze aan het begin moeten laten zien, dan kun je je beter een voorstelling maken bij de uitleg die gegeven wordt. De duiven vliegen af en aan en hebben nesten in de gaten waar ooit de houten balken zaten. Ze pikken de kalk tussen de stenen vandaan en zo vervallen de onbeschermde muren in een razendsnel tempo. De grote binnenplaats toont een grote groene grasmat en het is er bloedverziekend warm. Ik kan me niet voorstellen dat hier ooit mensen op comfortabele wijze hebben geleefd. Te warm, te koud, te tochtig, te windering, te open, maar,.... met een prachtig uitzicht. Later als we de maquette zien in plaats van de berg stenen waar we het afgelopen uur over en door hebben gelopen, komt er iets terug van de vergane glorie. De houten galerijen overdekt met pannendaken die op de kasteelmuren zijn gebouwd, de torens die intact zijn, de kasteelmuur om het kasteel heen, de huizen en bijgebouwen die met het kasteel of de muur verbonden zijn, de vele bomen en struiken, het leven op de binnenplaats, het trekt als een film aan ons voorbij.
De rondleiding is afgelopen en we verlaten het fort door de grote zware houten deur. De gids rinkelt met haar sleutelbos en draait alle deuren op slot. In Billy kan je inmiddels een kanon afschieten zonder ook maar iets of iemand te raken. Er is niemand meer te bekennen in de kleine straatjes. Stilte, hitte en hier en daar vanuit de koele keukens het gerinkel van glaswerk of bestek. Het is midi geweest, dus tijd voor het zondagse apéro en een uitgebreide lunch.
We verlaten Billy en vertrekken naar het mondaine Vichy, dat 15 km zuidwaarts ligt. We genieten van een heerlijke maaltijd in Lutèce en keren aan het eind van de middag voldaan weer terug naar onze montagne. Dit moeten we vaker doen!!!





Reacties

Populaire blogs

Ze zijn er weer!!!

Frelons / Hoornaars

Topverkoper