Kleurtje

Mijn Lief heeft elk jaar weer een herfstdip. Het is gelukkig niet zo erg dat hij met een mutsje op, op de bank gaat zitten en zichzelf zielig gaat zitten vinden. Daarvoor heeft hij te weinig "zitvlees", zoals mijn oma het altijd noemt, dat zit niet in hem. Hij blijft altijd bezig, onderweg en aan de gang. En laten we eerlijk zijn, vervelen hoeven we ons nooit. Er is altijd nog wel iets te doen, te bedenken, te plannen, te verbeteren of uit te werken. En als hij daar allemaal geen zin in heeft, bedenkt hij gewoon weer iets nieuws, iets leuks of iets anders. En zo kwam het dat hij vier weken terug bedacht dat het tijd werd voor een ander kleurtje. Hij was het zat en het was tijd voor weer wat verandering.
En ja, waarom ook niet :) Het was tenslotte alweer twee jaar geleden dat we de woonkamer voor het laatste geschilder hadden. Normaal gesproken hebben wij nooit langer dan twee jaar dezelfde kleur op de muur, dus het was wel weer tijd voor verandering. Maar ja, wat voor kleur moest het dan worden?!
Nu was het grijs, en de kleuren rood, zacht groen, geel, wit en licht blauw hadden we allemaal al gehad. Paars en bruin vielen af, dus bleef donker groen over. We hebben er nog geen 10 minuten over gedaan om dit beslissen, want we zijn het altijd snel met elkaar eens en knopen doorhakken duurt bij ons ook nooit lang.
De volgende dag gingen we naar Vichy om boodschappen te doen, verf te kopen en meteen maar een nieuw kastje te scoren, want mijn Lief was op zoek naar meer huiselijkheid en minder rommel.
Ik moet toegeven dat ik van verzamelen houd. Tijden lang stapelt en hoopt zich van alles op en eens in de zoveel tijd MOET alles ineens opgeruimd, weggegooid en geordend worden. Wel, het was ook daar inmiddels hoog tijd voor. Plus het feit dat sommige verzamelingen wel eens aan een opfrissertje toe waren.
Nog een doorn in zijn oog waren de twee oude kastjes bij de TV. Het ene was een oud nachtkastje dat daar eigenlijk vanzelf terecht was gekomen nadat we een ander kamertje hadden geruimd en het oude kastje van zijn oma dat dienst deed als stereo en decoder standplaats kon niet dicht omdat de stereotoren meer diepte nodig had dan het kastje bood. Dit was dus een leuk dreumes lokplaatsje geworden.
Nadat we onze ideeën hadden uitgesproken begon hij direct te timmeren aan een "nieuw" stereo/decoder meubel. Hij had nog wat sloophout, oude planken en andere meuk liggen en kon daar wel wat van fabriceren. Ik had boven nog wat manden, en zo hadden we een dag later een kast waar alle apparatuur naadloos in paste, waar Nina haar speelgoed in paste en wat er ook nog eens prima uitzag!!!
We moesten nog wel ff zorgen dat het ook IN huis op zijn plaats kwam te staan, want hij had het in de tuin getimmerd en het was natuurlijk niet meer te tillen.
Terwijl Caya en ik alle apparatuur weer op zijn plaats zetten en we het gevecht met alle kabels, snoeren, plugjes en antennes aangingen, pakten mijn Lief blik en kwast en toverde hij in een mum van tijd de woonkamer om in "sfeervol groen". Rond zessen besloten we dat het voor die dag genoeg was. De kleintjes werden bijna wakker en dan zou het gedaan zijn met de"rust" en we moesten natuurlijk ook nog koken, eten en opruimen.

De volgende dag schilderde hij in anderhalf uur de rest van de muren en konden we alles weer terug zetten en hangen. We zochten uit wat er nog mocht blijven en wat zou verhuizen naar een andere plek en waren zeer tevreden over het eindresultaat.
Het is nu weer knus, lekker opgeruimd en geordend. Het enige probleem is dat ik niet weet wat voor kleur het over twee jaar weer moet gaan worden. Maargoed, komt tijd, komt raad!!!